Kaasfondue en nieuwe media

Gisteravond bij vrienden een gezellige avond gehad met kaasfondue en whiskey/cacao/koffie cake. Gesproken over alles, dus ook over het twitteren van bewindslieden, sms-cultuur, bloggen. Wat is de meerwaarde van deze nieuwe media voor organisaties of personen? Eén van ons werkt als communicatiemedewerker. Zij schat het in als een onvermijdbare ontwikkeling dat zij ook voor haar organisatie hier iets mee moet. Ik denk meteen aan mijn school en in hoeverre wij er gebruik van maken (niet) en er al mee bezig zijn om het op te zetten (niet?). Maar wat zal de uitstraling ook zijn:
- daar wil ik studeren/werken want zij zijn state of the art,
- daar wil ik niet studeren/werken want zij doen te trendgevoelig; is het wel een degelijk instituut?

Dat verraadt mijn eigen dubbelzinnige houding tegenover twitteren e.d. Ik vond het een schertsvertoning hoe bij de kamerdebatten het gros van de bewindslieden actief aan het communiceren is met 'de achterban'(?) door middel van berichtjes van 140 tekens. Gaat niet luisteren vooraf aan communiceren? Nu is het natuurlijk ook een lastige vorm voor een echt debat. Eerst allemaal statements die erg op elkaar lijken en uiteindelijk mag jij nog eens oplezen wat je communicatieadviseur allemaal al voor je op schrift heeft gesteld.
Twitter als enige eigen communicatie van een minister?

Nou ja,
In het kader van nieuwe media nog gewerkt aan mijn handleiding met elektronische mindmaptool, RSS feed, fora, internetles en zoeken in databases/internet sites voor mijn studenten. Heel hip is het nog niet, maar hopelijk wel een beetje enthousiasmerend. Ik hoop dat IK niet de enige ben die iets leert van deze les. Tenslotte heb ik ook een docentverantwoordelijkheid. :-)

Voor nadenken over ethiek (of eigenlijk over de teloorgang van meningsvorming en de 'verneveling van verantwoordelijkheid' (Marc Chavannes, NRC)) dankzij een mededocente terecht gekomen bij David Simon van 'The Wire'. Op internet een interview met fragementen van The Wire gezien. Erg interessant. Of eigenlijk erg deprimerend:
- De statistiek als middel om alles te bewijzen wat bewezen moet worden.
- Discussies gaan niet over waar het over gaat (zie ook Opinie & Debat NRC over onderwijs)
- Het afschrijven van groepen vanuit marktdenken (niet investeren in de hulp voor arme groepen van de samenleving omdat ze economisch niet interessant zijn)
- En zijn uitspraak, die ik ook op mijn whiteboard heb gezet, dat voordat het beter gaat worden, het eerst nog heel erg veel slechter zal moeten gaan.

PS
Ali Chemicali is voor de vierde keer ter dood veroordeeld. Doet me denken aan die Middeleeuwse straffen van onthoofden, vierendelen én op de brandstapel. Letterlijke overkill.
Terwijl ik het bovenstaande typte haalde iemand twee zakken met kleding uit de schoenenbak (!) op straat. Hij keek ze door (op maat, merk, heelheid?), maakte er een keuze uit en deed de resterende kleding weer (onverpakt) terug. Dit is feit. Incident en nog onbepaald in oorzaak, maar feit. Op een druilerige zondag.

Vak 'gedigitaliseerd'

Druk, druk, druk. Blijkbaar heeft iedereen tot na de Kerstvakantie gewacht om met projecten verder te gaan. Zelf had ik ook een afspraak doorgeschoven, met de digitale werkgroep. Het was een mooie mix van personen: conceptueel en praktisch, technologisch en onderwijskundig, gebruiker en adviseur, alles binnen een zelfsturende kleine eenheid. (Eén vak, 20 studenten, één semester.)
Ik ben er meteen mee aan de slag gegaan en heb mijn handleiding herzien. Ik ben er bijna mee klaar. Ik heb mijn studenten maar eerlijk bekend dat we aan het proefdraaien zijn. Liever ben ik daar eerlijk in. Natuurlijk dek ik me daar ook meteen al een beetje mee in voor wanneer het misgaat.
Maar volgens mij gaat het goed gaan. Mijn gesprekspartners waren realistisch enthousiast, bereidwillig en ze hebben mij op een haalbaar spoor gehouden. Wat we toevoegen is:
- via een forum (via Studynet) met elkaar communiceren. Door het vormen van leerteams moet men wel uitwisselen. Ook heb ik in de toetsing opgenomen dat er om feedback is gevraagd via het forum. Het gebruik van dropboxen hierbij is mij nog onbekend. Lijkt wel belangrijk, maar wil ik eerst nog zelf ontdekken.
- gebruik maken van een programma voor mindmappen. De belofte is dat je hier meteen ook een inhoudsopgave kunt genereren.
- gebruik maken van de Taalwinkel als ondersteunend, individueel programma
- actief internet inzetten, naast de mediatheek databases, als plek voor het vinden van modellen en theorie.
- mijn openbare netvibes pagina beschikbaarstellen als plek voor interessante links.
Het is nog niet zo heel dramatisch. Het is wel een leuke pilot waarmee ik oefen, zodat ik mijn collega's hierin mee kan nemen en het ook zelf uit kan breiden.

Websites aan netvibe toegevoegd

Bij het toevoegen van nieuwe websites aan mijn privé netvibe, heb ik natuurlijk ook gekeken wat nieuw was. Bij Ted.com een kort filmpje over berenbevrijding in India en iets over sociaal gedrag op internet (wiki-moderatie, couch surfing, unanieme zelfcensuur). Daarmee duurt zo een kleine handeling lang. Volslagen zinloos in het grotere geheel van het leven, maar misschien net iets minder zinloos dan zappen op mijn 19 zenders t.v. Aardig filmpje van Mean Kitten Sparta op Youtube gezien.

Het blog van Jan nog bekeken, omdat ik daar via mail op werd geattendeerd (aangezet bij mijn reactie op zijn reactie). Zo ga ik nog even het blog van Superjet bezoeken. Ik ben tenslotte haar volger. Dat verplicht.

Verder mijn hotmail voor het eerst doorgelinkt en een plaatje bij een eerder bericht geplaatst.

HvA -site als kennisbron

Net een webcollege gevolgd over Organisatie en Management. Grappig om je docent op snelheid 1,4 te laten praten. Dan is het nog steeds te volgen, maar kost het minder tijd. Ik veronderstel dat mijn eigen studenten dat ook wel eens willen kunnen in real life.

Daarnaast de site van OrO. Ik ben op zoek naar het materiaal van onze Web 2.0 cursus, maar zoals altijd duurt het zoeken heel lang doordat ik allerlei andere zaken vind, zoals de webcolleges en een artikel over mindmapping http://www.digitaledidactiek.nl/wp/?p=525, dat ik ook kan gebruiken voor Beleidsnota schrijven. Vooral door de digitale tool ook te gebruiken in de klas, zodat de studenten meteen het gebruik kunnen afkijken.

Uiteindelijk via de webmail en slideshare de link gevonden die ik zocht.

Leuk dat internet, maar wat kost het toch vreselijk veel tijd.
Ooit had ik de illusie dat het sneller zou gaan met het voortschrijden van de techniek en het webgenialer worden van mijzelf, maar aangezien dat gelijke tred houdt met de hoeveelheid bits die je uploadt en handelingen die je wilt verrichten, ben je nog je halve leven kwijt.

NRC en lesmateriaal

Vanmorgen ook nog het NRC gelezen van vrijdag en zaterdag. Hopelijk maak ik mijn studenten blij met twee knipsels:
De column van Johan Schaberg gaat over verantwoordelijkheid en kan ik gebruiken voor Ethiek (3e jaar HRM DT). Waar eindigt de verantwoordelijkheid van de NS, Prorail en de Minister voor het kunnen vervoeren van reizigers bij sneeuw? Als jouw treinen niet kunnen rijden omdat de spoorbeheerder de wissels niet ontdooit, is het dan jouw goed recht om met je vinger te wijzen en te zeggen 'niet mijn verantwoordelijkheid. Zullie.'? Bij een wijzende vinger wijzen altijd drie vingers je eigen kant op.
Ben ik dan zo gek dat ik voor mijn eigen functie mij alles aantrek, behalve de centrale studentenadministratie? (Ja, waarschijnlijk. Maar ethisch gezien mogelijk nee.)
Piet Borst schrjft in de wetenschapsbijdrage over Epidemiologie. Gelijktijdigheid bewijst geen causaliteit. Ik gebruikte altijd de geboortegolf en toename van gespotte ooievaars in de jaren 50, maar hij voorziet mij weer van meer - helder geformuleerde - voorbeelden als trekvogels en open haarden. Leuk voor het probleemanalytisch deel van Beleidsnota schrijven in 2 DT.

Overigens was Roth ook nog wel aardig voor Loopbaancoaching (minor HRM DT 10/11). Neem je een promotie aan wanneer die je dwingt om naar een gebied te gaan dat buiten jouw comfortabele gemeenschap ligt? Lastige loopbaanvragen. Misschien onthoud ik het voorbeeld nog wel tot volgend jaar...

Gelezen: Roth

Ja, gelezen. Want voor nu nog even oude media.
Gisteren Roth 'The plot against America' uitgelezen. Gematigd interessant, weerbarstig en bij vlagen boeiend. Mijn overwegende gevoel na en tijdens het lezen was: wat voegt dit boek toe? Wat voegt deze aardig beschreven fictie nu toe aan de non-fictie met hetzelfde onderwerp? Dat nu het heilige Amerika het speelveld is? Mij bekruipt het gevoel dat ik niet de doelgroep ben. Ik ben er namelijk niet van onder de indruk dat een democratie als Amerika in de greep kan raken van demagogische anti-semieten of anti-wat dan ook. Had ik na dit boek bang moeten worden voor 'it could happen to us'? Als Nederlander zie ik veel te scherp dat dit precies is wat er in Duitsland en Oostenrijk en Nederland is gebeurd.
In de kerstvakantie heb ik 'Who financed Hitler' van J. & S. Pool gelezen. Met name de betrokkenheid van Henry Ford wordt daarin helder uit de doeken gedaan. De Amerikanen hebben niet alleen de Taliban van wapens en geld voorzien... (Shell heeft overigens ook bijgedragen.)
Beide boeken geven een waarschuwende analyse van de aanloop naar gestructureerde, geinstitutionaliseerde maatschappelijke haat. Het staat allemaal niet zo ver van ons af. Het is niet iets onwaarschijnlijks dat beperkt blijft tot een achterlijk, deflaterend Duitsland.

Wat ik nu eens een aardig boek zou vinden, is een beschrijving hoe de huidige kapitalistische en klimaatcrisis zou kunnen leiden tot een even grote gestructureerde en geinstitutionaliseerde activiteit om alles ten goede te keren. Hoe organiseren we het gezamenlijk internationaal samenwerken? Niet voor het zondebokken en uitroeien van één bevolkingsgroep, maar voor het redden van de wereld?

Misschien een volgende kerstvakantie....

Mijn eerste blogbericht

Niet gedacht dat ik ooit nog zou bloggen, maar vooruit. Bij deze ben ik ook 2.0 compatible.